Przejdź do zawartości

Iwan Kachanow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Iwan Kachanow
Иван Каханов
Pełne imię i nazwisko

Iwan Siemionowicz Kachanow

Data i miejsce urodzenia

15 lipca 1825
Kaługa

Data i miejsce śmierci

25 lutego 1909
Paryż

gubernator piotrkowski
Okres

od 1 stycznia 1867
do 14 lutego 1884

Poprzednik

powstanie urzędu

Następca

Nikołaj Zinowjew

generał artylerii generał artylerii
Data i miejsce urodzenia

15 lipca 1825
Kaługa

Data śmierci

25 lutego 1909

Przebieg służby
Lata służby

1844–1884

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego

Jednostki

artyleria

Główne wojny i bitwy

powstanie węgierskie (1848–1849)

Późniejsza praca

urzędnik, wykładowca

Odznaczenia
Order Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Orła Białego (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza I klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny III klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława I klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława II klasy (Imperium Rosyjskie) Krzyż Wielki Order Franciszka Józefa (Austro-Węgry) Order Królewski Korony (Prusy) Krzyż Wielki Orderu Daniły I (Czarnogóra)

Iwan Siemionowicz Kachanow (cyr. Иван Семёнович Каханов; ur. 3 lipca?/15 lipca 1825 w Kałudze, zm. 25 lutego 1909 w Paryżu) – pierwszy gubernator guberni piotrkowskiej od 1 stycznia 1867 do 16 lutego 1884, później generał-gubernator wileński, kowieński i grodzieński. Od 1890 r. generał artylerii.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Siemiona Wasiljewicza Kachanowa (16 stycznia 1787 – 14 kwietnia 1857) gruzińskiego i gruzińsko-imertyńskiego gubernatora cywilnego i Jelizawiety Szarlotty Christoforownej Karsten (3 listopada 1791 – 26 września 1856 r.).

W dniu 19 stycznia 1840 r. wstąpił do Szkoły Artylerii z klasami oficerskimi, 19 marca 1841 r. został junkrem, zaś 10 sierpnia 1842 r. – portupiej-junkier. Po ukończeniu Szkoły Artyleryjskiej (24 lipca 1846 r.) wcielony do 1 Brygady Artylerii Lejb-gwardii. W dniu 26 lipca 1846 r. oddelegowany do baterii wielkiego ks. Michaiła Pawłowicza, zaś 17 stycznia 1847 r. ponownie przeniesiony do 1 Brygady Artylerii Lejb-gwardii, a 22 stycznia przeniesiony na etat do 1 Baterii tejże brygady. W dniu 21 kwietnia 1848 r. przeniesiony do 2 Baterii tejże Brygady. W dniu 29 kwietnia 1849 r. przeniesiony powrotem do 1 Baterii.

Od 30 maja do 27 października 1849 r. wziął udział w tłumieniu powstania na Węgrzech 1848-1849. Po wyprawie, w dniu 6 listopada 1849 r. mianowany p.o. adiutanta 1 Brygady Artylerii Lejb-gwardii. W dniu 14 stycznia 1850 r. zatwierdzony na stanowisku adiutanta i przeniesiony na etat baterii wielkiego księcia Michaiła Pałwowicza. W dniu 23 lutego 1855 r. oddelegowany do wzięcia udziału w uroczystościach pogrzebowych cara Mikołaja I. W dniu 24 października Kachanow został oddelegowany do dowodzącego działem zewnętrznym 1. Brygady Artylerii Lejb-gwardii. Awansował w dniu 21 stycznia 1856 r. na stanowisko dowodzącego działem zewnętrznym 5. Baterii Artylerii Lekkiej. Ponownie włączony w dniu 21 lutego 1857 r. do etatu baterii artylerii wielkiego księcia Michaiła Pawłowicza. Wkrótce został oddelegowany w celu dowodzenia baterią Michajłowskiej Szkoły Artylerii (9 maja 1857 r.), następnie mianowany dowodzącym baterią (5 czerwca 1857 r.) i zatwierdzony na to stanowisko (31 października 1858 r.). Po sześciu latach, w dniu 23 stycznia 1864 r. został dowódcą 3. Gwardyjskiej i Grenadierskiej Brygady Artylerii, zaś w dniach 9 lutego–1 maja 1864 r. wziął udział w walkach z powstańcami styczniowymi.

7 grudnia 1866 r. oddelegowany do dyspozycji głównego dyrektora Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Duchownych Królestwa Polskiego w celu objęcia stanowiska gubernatora piotrkowskiego. Objął je 1 stycznia 1867 r. (s. styl). W dniu 14 stycznia 1884 r. mianowany pomocnikiem generał gubernatora wileńskiego, kowieńskiego i grodzieńskiego ds. cywilnych. W dniu 6 września 1894 r. mianowany generał-gubernatorem wileńskim, kowieńskim i grodzieńskim. Od 1 stycznia 1883 r. członek Rady Państwa.

Awanse

[edytuj | edytuj kod]
  • 10 sierpnia 1844 – chorąży
  • 16 lipca 1845 – podporucznik za sukcesy w nauce
  • 17 stycznia 1847 – chorąży gwardii
  • 11 kwietnia 1848 – podporucznik gwardii
  • 6 grudnia 1849 – porucznik gwardii
  • 6 grudnia 1853 – sztabs-kapitan gwardii
  • 27 marca 1855 – kapitan gwardii
  • 25 grudnia 1858 – pułkownik gwardii
  • 30 sierpnia 1865 – generał major
  • 30 sierpnia 1876 – generał lejtnant
  • 30 sierpnia 1890 – generał artylerii

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Iwan Siemionowicz Kachanow, [w:] A. Górak, J. Kozłowski, K. Latawiec, Słownik biograficzny gubernatorów i wicegubernatorów w Królestwie Polskim (1867–1918), Lublin 2014, s. 43, 183–186.
  • Biografia (rus.) [dostęp 2014-08-14]